До невъзможност бяла
Автор: kristi Дата: 19.04.2006 @ 09:53:12 Раздел: Поезия
Във този дом, подпрял годините,
когато мене няма да ме има
ще бъде тихо. Някак подредено.
Ще бъде влюбено. Това ви е от мене.
Ще ме откривате среднощна. Бяла.
Макар, че в бялото не съм живяла.
Във него потопявах два три пЪти
душата си и тя ми се разсърди.
Във бялото не грееха очите ми,
отчаяни от дългото ми скитане.
От бялото- почти опитомена
все бягах. Но не падах на колЕне.
От бялото. Във бялото. Оплитах се.
Но светех и безкрайно ви обичах.
И остаряваха от страх ръцете ми,
които гладеха съня и дрехите.
Макар, че в бялото не бих живяла,
помнете ме до невъзможност бяла!
|
|