Аз съм само декор от пиеса, в която те няма.
Обезлистено тихо дърво съм. Напуснато. Голо.
Аз съм птица, която послушно ти каца на рамото
за трошица от тебе с несбъдната песен да моли.
Аз съм тази вода, за която съвсем не жаднееш
и по чуждите устни с пресъхнала гордост се стичам.
Аз съм просто прехапана дума. Ненужна немея.
Аз за тебе съм всичко, което не е за обичане...