Изтъняла от забождане пръчка
събира остатъци живот,
от ляво малко по нататък
дими гореща още пепелта.
Старицата приклекна събирайки
подхвърлената топлина
да оцелее...още миг...
още малко под трохите на деня.
По лицето бръчките рисуват
бивши времена и път от спомени.
Едно дете гони бели пеперуди
и хвърчилото се носи по мечтите,
тъничките му нозе танцуват в зелено.
Едно момиче влюбено лилаво
пее песен на щурчето...
Една жена... всички бивши
останали под пергамента
на изрисуваната кожа.
Дните скъсяваха оставащото време,
а беше коледа...може би последна,
от картонената топлина болеше
и подаръците бяха на привършване.
Една старица събираше живот
за още малко...подарено време.