Вали.
Не особено ентусиазирано, но затова пък с нестихващо постоянство. Измива оживлението от улиците. Размеква ме. Дотолкова, че ме кара да мечтая за шарената защита на чадър. По-точно за ръката, която да ми го предложи. Невъзможности разни, депресиращи.
По-добре да сменя мечтите. Ще си представям, че съм достатъчно мъничка, за да мога да сърфирам между капките. Незабележимо незначителна... Много искам! Капките ме откриват и потичат по бузите ми. Какво пък толкова! Просто вали. Нищо особено...