Понякога,
когато утрото е още бебе
(усмихнато и къпано)
усещам в дланите си - цвете,
как никне...
И многоцветната,
като фонтан
красива нощ,
превръща те в гълъб
(бял...),
политнал над оградите.
Понякога,
във този град
паветата кънтят,
(подобно струни),
под стъпките ти
идващи към мен...
Понякога...
Когато си обичал.