Когато те има, съм ирис на Слънце,
мълчана целебна вода…
На космоса твой съм първичното зрънце,
посято в дълбока бразда…
Когато те има, аз пак съм девица,
събудена в храма на Ра…
И в твоето ято съм майката птица…
В огнището – капка зора…
Когато те има… Пази ми го, Боже,
бащата на мойте деца!
И аз пред олтара ти свят ще положа
душата си – стрък от слънца…
21.02.2010г.