Къде се губиш, Беатриче?
В душата му остана празно
Напомня тя крило на птиче,
което счупено е безобразно.
Върни се да повярва, че жената
не е изчадие лъжовно.
Върни му песента и красотата!
Изпийте заедно билето съдбовно.
Но Беатриче си отиде.
Запустя душата бедна на поета.
Не чака. Дали да не намине
и да потърси Жулиета?