Всеки ден се боря със себе си.
Ту понякога съм силна,
ту ме болят незалечимите белези,
до... когато болката мине.
До, когато отново огреят
мрака твоите големи очи.
До, когато спра да чакам,
защото вече до мен ще си ти.
И се надявам безкрайно.По детски.
Да бъда пак твое момиче.
Подяволи те!Не е честно!
Защо така те обичам?