Дъжда само размазва чернилката,
но нека не ти пука - да вървим!
силата да бъдеш невинен
лежи задъхана под
един стар чадър, когото
дъждът неизменно забравя.
вали, но водата не измива ръцете
а само угоява и без това дебелите локви...
шепите ми не задържат вода.
леговището на звяра е близо
и дъхът му пулсира виновно в търсещия поглед.
мястото е близо...
ела, не ме изоставяй!