И ако имаш още слух да чуеш,
това което казваха предците ни
в съзнанието ще нахлуят,
слова немислени, но писани.
Добили свойта вечна слава
във дни изпълнени с жарава,
във дни отминали навеки,
забравени-почти от всеки,
потулени зад гръмки фрази,
зад непокорство и омраза.
Слова без пошлост и поквара
пронизани от мъдрост стара.
Но...ако нямаш слух да чуеш
и воля да ги претвориш,
то, няма нужда да се дуеш
и тъй невежо да шумиш.