Кой ще ми каже кое добро е и кое не е,
щом доброто за мен за други е лошо?
За живота си съдник не искам днес,
няма безгрешни.
Питам ви вас да не сте идеални,
вашите грешки дали са нормални?
По смирена трябвало да бъда,
дори когато от обида сърцето ми гори.
По идеална може би,
с наведена глава.
Това го казваш ти човеко,
но за мен си сляп.
Как без огън се живее,
как обича се без грях?