Един обича сладко, друг солено.
Единият едно, другият - друго.
Това го разбирам.
Един обича морето, друг повече планината.
Това го разбирам.
Един все бърза, друг ходи полека.
Един все закъснява, друг винаги идва навреме.
И това го разбирам.
Само не мога да разбера,
защо Господ ги събира винаги точно тия двамата?