... стана тя, каквато стана! – Шаро скочи на дивана,
със мустаче го подуши Котаракът Шуши,
бърз като ракета "Пършинг", козинката си настърши,
в пристъп на голяма ярост гръмко лавна Шаро,
уж, добричко беше куче, сви опашчица – куйруче,
сетне тръгна във атака! – срещу Котарака,
Шуши с нокти го одраска, но това си беше ласка! –
щом потъна във килера, Шаро потрепера,
подир тази олелия де ли? – питам, – да се скрия,
ще се пъхна под миндера, може и в килера!
Тъй живеем – трима души, Шаро, аз – и моят Шуши,
цял ден стихчета им сричам! – много ги обичам.
11 декемврий 2020 г.
гр. Варна, 11, 15 ч.