За мене любовта отмина…
Какво бе тя? Кога бе тя?…
Изтече - като сок на диня -
по моите уста…
Като килимчето вълшебно
и лампата на Аладин
изгуби се – успях да гребна
аз само спомен син.
За мене любовта отмина…
Остана нейде в младостта,
но лепне още – сок от диня,
по устните ми тя…