Един-единствен път
се осмели да нарисува
голо тяло...
С няколко щриха само
ръката проследи
изящните контури
и мекота на формите...
Гърдите и бедрата
естествено
продължиха
плавната заобленост
на дюните...
Лежеше си така самотно
сред всички тези кораби,
лодки и тъмни заливи,
че на художника се прииска
да го наметне с палтото си...
Остана дълго в очакване
загледан в мрака пред себе си,
но никой не дойде по пътя,
да си го потърси...