И поп да ме опее,
жена да ме оплаче
и тялото да пее,
душата ми да плаче.
И цялата Вселена
дъга да ми изплита.
В пътеката зелена
да грее лунна пита.
И ангели небесни
душа ми да въздигнат,
а с думите известни
и храм да ми издигнат.
А долу в къща прясна
под кръста да ме сложат.
В килията ми тясна
до стих да ме положат!