Разпръснах се
до милиарди слънчица,
за да докосна твоята душа...
Разградих се
до дъгички, в капчици роса,
за да попия в клетъчната ти тишина...
Смалих се
до семе, до кълн от плаха трева,
за да можеш само ти да растеж...
Уголемих се
до амвон на дълбинно небе,
за да имаш твоето си самоусещане...
Смирих се
до тихото си самоотрицание,
за да бъдеш щастливо доволен...
Е, уморих се...
И разпръснато разградена,
и смалено уголемена...
примирих се.