Открехнати устни
ухаят на мента.
Индигово светят
свенливи очи.
Луна разтопена
по кожата
восъчно капе.
На дъхави глътки
изпивам нощта.
А вятърът гали
почти похотливо
разголеното ми
есенно рамо.
Малиново утро
зад облака
плахо наднича.
Душата ми става
зелена и дива,
когато нощта
има дъх
на смокиново
лято.