Безкрайността, която ме обгръща,
не помага да размътя сянката на дните.
Като пойни птици се завръщат
мислите за теб. И спят в очите ми.
Невъзможно е да те избягам.
Невъзможно е да бъдеш само тишина в ушите ми.
Предчувствам - се протягаш
да докоснеш. Докосвам те... почти.