Уморих се от бързане...
Все към някакви неясни хоризонти.
Нека приседнем в здрача, обич.
Да помълчим, да вдишаме от днешното ухание
Зората ще ни свари пак забързани
и пак сред думите, като насекоми защурани,
ще изтървем най-светлите си мисли...
Ела, седни до мен да помълчим...
До утре има още много време...