За болката или пък за страха от нея
сме страдали и сме броили дните,
в очакване на лошо и добро,
ту тягостно печални, ту честити.
Че от войните много на света
най-трудната е сам да се обориш,
съдбата да поставиш на колене,
да си спечелиш място, не да молиш.
А сетне благодарен, укротен
да се наситиш с тайнствено блаженство
и новото раздаване да чакаш –
така докато станеш съвършенство!