В плодоносната градина,
съзерцанието на ума
зрее в чаша вино.
Иска да размисли.
Спокойно да ти се порадва –
иска да поиска.
Да забрави прилепналата
като прилеп тъмнина
в селенията на отшелник.
не оставяй принца да се възцари
на престола отреден за просяк
Боже мой,
това пък откъде дойде!
И в теб попи като елей.
Окото зримо на сърцето
към виното посегна...
и не пожела
със себе си да се напие.