Измереното с думи не изглежда
по-важно от изтрита запетайка,
когато мълчаливо се оглежда
под пръстите, в петна от химикалка.
И избледнява (неизбежно зло)
родено със съдба на смъртно слово.
През него всичко вече е било
изгубено и срещано отново.
Събирано под пластовете прах
на неизписан още лист хартия.
Останалото са парчета страх,
че няма никога да го открия.