Тази нощ ще бъде светло.
Пак Луната спира в перигея.
Ще заскърцат тихи стъпки
в сърцето ти - за мене.
И ще пари на върха на пръстите
неизтекло електичество,
безимпулсно неотметнали
от врата ми уморени кичури.
Тази нощ пак Слънцето проглежда.
Из засада дуелира мрака.
Трудно се заспива сам на светло.
Угаси за мен Луната!